Gekke Kapiten en Mooi QLD

Hallo allemlaal!

Aller eerst bedankt voor alles reacties. Erg fijn en wederom hard verwarmend!

Ondertussen is het reizen natuurlijk gewoon door gegaan en heb weer redelijk wat te melden. Waar we precies gebleven waren weet ik niet meer precies maar laten we verder gaan bij: Airlie Beach! Dit is DE plaat waaruit alle boten vertrekken naar de beroemde Whitsunday Islands. Maanden geleden heb ik op waarbenjij.nu een tip gelezen over ene Paul, die een Katamaran bezit en geregeld Backpackers meeneemt voor 6 dagen door de Whitsundays voor een schappelijke prijs.
Dus, nu, maanden later het telefoon nummer 0pgezocht en gebeld, niet geschoten is namelijk altijd mis.
En ja hoor, Paul nam de telefoon op. Enigzins verward door mijn vraag, ging er toch weer een belletje rinkelen. Na wat slechte ervaringen met voor gaande Backpackers was hij er eigenlijk gestopt met zijn goeie daad voor ons arme reizigers. Maar desondanks wilde die toch wel kennis maken met ons. Zo doende zijn we dus naar de sailing club te Airlie Beach gegaan, waar we werden opgehaald met een klein, knal geel motorbootje, die ons naar de Katamaran, Shaguar, bracht. Boot was flink groot en zag er gezellig uit. Tja alles ziet er gezellig uit als je al maanden in een auto en tent woont.
Paul was eigenlijk wel te porren voor een weekje varen, alleen wilde die dan wel dat er minstens nog 1 of 2 personen mee zouden gaan, voor de gezelligheid en natuurlijk voor een zakcentje voor de Kap'tein! Dus vervolgens hebben wij overal affiches opgehangen met ons prachtige aanbod, dat absoluut de dure charters verslaat, die tenslotte ook maar voor 2 dagen uitvaren. Maar ondanks dit een prachtige kans was werd hij eigenlijk niet gepakt. Ik heb, zo wanhopig als dat we waren, zelfs met een affiche op me tas geplakt en ben daar mee gaan rond lopen. Licht depressief hebben we toen aan Paul laten weten dat we maar niet konden slapegn in het vinden van mede passagiers. Dus besloot Paul dit zat te poppelen toch maar uit te varen. Tijdens het boodschappen doen belde toen last-minut een Duitse jongen, Felix. Dus toch uiteindelijk met z'n 4-en uitgevaren. De Tocht was prachtig, we habben enorm goed weer! Paul zeilt een beetje op een lakse manier, zo kwamen dus ook in het donker aan in baaien, waar je geen hand voor ogen kon zien. Dus zo blind als dat we waren, zonder gps en zonder diepte meter, moesten voornamelijk Maarten en ik het anker uit gppien. Felix van Onhe Scheize, zo stom en traag als een achter eind van een varken, dus daar hadden we maar weing aan. Ook liep die de hele dag met een mes rond, als die aan het lezen was of knopen aan het leggen was, altijd, de rede hiervan is ons nog steeds onbekend!
Kapitein Paul, ook een verhaal apert. Praten, praten, praten, over alleen maar onzin en alleen maar het zelfde, over en over, van 's ochtends vroeg tot 's avonds laat! 's Ochtends als we wakker werden in een baai en tot ons verbazing iedere keer op een prachtig uit gekeende plek, gingen we dat ook zo snel mogelijk de kanoe's in om de onbewoonde eilanden te onderzoeken, of te zwemmen op een prive strand of tja om...ja... Nautisch te schijten... Ook hebben we gesorkeld, was erg erg gaaf, al die vissen en dat koraal, ja heel speciaal. Het hoogte punt was absoluut Whitehave beach. Paul wist hier een "gemheim" plekje waar we konden ankeren. Bijna onmogelijk, maar niet helemaal. Hier hebben 2 nachten gelegen. heerlijk op het siper en spier witte strand gelegen, beetje gepeddeld en gewandels. Heerlijk! Paul met z'n gebrul en Felix zonder hersenen begonnen we nu wel een beetje zat te worden. En gelukkig maar want de reis zat er op. Een dag langer had niet gehoeven maar dag korter ook zeker niet. Al met al was het mooie reis omzeker nooooit meer te vergeten.

Toen ging het vedder. Noordelijk, nog altijd. Townvile was eerste stop, hier vonden we eigenlijk vrij weinig aan, mede door het weer want de regen was volop aanwezig.
Volgende dag weer verder gereden, een stop gemaakt in Cardwell. Dit was de eerste plaats waar de schade van de cyclloneen overstomingen goed te zien was. Huizen zonder daken en/of ramen. Ja erg triets. De mensen lijken allemaal heel positief onder de omstandigheden.
Toen zijn we via Cairns, zonder dat hier ooit enig plan over is gemaakt, nog Noordelijker gereden. Lang Pt Douglas helemaal tot Cape Tribulation. Na Mossman, gaat er een Ferry over de rivier en zodra je daar van afrijd, ben je in een andere wereld. Dit is waar het regenwoud en de oceaan elkaar ontmoeten. Veel kust veel bergen en veel bos. Het regenwoud is wel een van de dingen die me hart heeft gestolen. Aan omschrijvingen hiervan begin ik maar niet, want dan is weblog vol!
Heelaas hebben we hier niet zo veel tijd kunnen door brengen, als we hadden geweten hoe ongelooflijk mooit het was hadden we de voorgaande tijd iets anders ingedeeld. Maar ze wachten op ons in Darwin. Rond de 25ste willen we daar zijn en dat is nog een hoop kilometers. Dus nu weer richtig het zuiden. Door Townsvile om daar een sateliet telefoon op te halen en dan rechts af het rode zand in voor dagen! Deze dagen horen jullie waarschijnlijk ook niks van ons want mobiele telefoon en outback combineert niet. Ik hoop dat jullie weer een beetje op de hoogte zijn. Ik zeg TOT DARWIN.

Heel Veel liefs en xxx Caroline er Maarten